ข้อ ๑.เมื่อวันที่  ๒๕  กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑  จำเลยได้ทำสัญญารับสภาพหนี้ไว้กับโจทก์โดยยินยอมจะชำระเงินจำนวน  ๖๐,๐๐๐ บาท (หกหมื่นบาทถ้วน) ให้โจทก์  ตกลงแบ่งชำระเป็นรายงวดๆ ละ  ๔,๐๐๐ บาท กำหนดชำระทุกวันที่  ๒  ของทุกเดือน จนกระทั่งครบจำนวน  เริ่มชำระงวดแรกในวันที่ ๒ มีนาคม ๒๕๕๑ เป็นต้นไป รายละเอียดปรากฏตามสำเนาภาพถ่ายบันทึกประจำวันสถานีตำรวจนครบาลราษฎ์บูรณะเอกสารท้ายฟ้องหมายเลข ๒

              ข้อ๒.นับแต่จำเลยได้ทำข้อตกลงตามบันทึกประจำวันดังกล่าวกับโจทก์  ปรากฎว่าจำเลยผิดนัดไม่ปฎิบัติการชำระหนี้ให้กับโจทก์แต่อย่างใด  ซ้ำยังหลบหน้าบ่ายเบี่ยงที่จะพบโจทก์เสมอมา ทั้งที่โจทก์และจำเลยทำงานที่เดียวกัน ในที่สุดโจทก์ก็ไม่สามารถติดต่อจำเลยได้อีก  เนื่องจากจำเลยได้ลาออกจากงานไป  ซึ่งการกระทำดังกล่าวของจำเลยทำให้โจทก์ได้รับความเสียหาย  กล่าวคือไม่ได้รับชำระทั้งต้นเงินและดอกเบี้ย โจทก์จึงขอคิดดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ ๑๕ ต่อปี ของต้นเงิน  จำนวน  ๖๐,๐๐๐ บาท  นับแต่วันที่จำเลยผิดนัดจนถึงวันฟ้อง  เป็นเวลา ๓ เดือนเศษ  แต่โจทก์ขอคิดเพียง ๓ เดือน เป็นเงิน ๒,๒๕๐ บาท  และค่าติดตามทวงถามสืบหาที่อยู่จำเลย จำนวน  5,500 บาท รวมต้นเงิน  ดอกเบี้ย และค่าติดตามทวงถาม  เป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น ๖๗,๗๕๐ บาท (หกหมื่นเจ็ดพันเจ็ดร้อยห้าสิบบาทถ้วน)

                ข้อ ๓.ทั้งนี้ก่อนฟ้องคดีนี้โจทก์ได้มอบหมายให้ทนายความมีหนังสือบอกกล่าวทวงถามให้จำเลยชำระหนี้เงินรายนี้แล้ว แต่หนังสือบอกกล่าวทวงถามไม่อาจส่งถึงภูมิลำเนาจำเลยได้เนื่องจาก  จำเลยมีชื่อปรากฏในทะเบียนบ้านกลาง  ซึ่งเจ้าหน้าที่ บริษัทไปรษณีย์ไทย จำกัด รายงานว่าไม่มีผู้รับตามจ่าหน้า  ให้คืนผู้ฝาก  รายละเอียดปรากฏตามสำเนาภาพถ่ายหนังสือบอกกล่าวทวงถามเอกสารท้ายฟ้องหมายเลข  ๓  และ ๔  ตามลำดับ

                อนึ่งเนื่องสือรับสภาพหนี้ตามฟ้องนี้  ทำขึ้นที่  สถานีตำรวจนครบาลราษฎร์บูรณะ  แขวงทุ่งครุ  เขตทุ่งครุ  ซึ่งอยู่ในอำนาจเขตศาลแขวงธนบุรี  โจทก์จึงขอประทานกราบเรียนฟ้องจำเลยต่อศาลนี้
 

                โจทก์ไม่มีทางอื่นใดที่จะบังคับจำเลยได้  จึงต้องนำคดีมาฟ้องต่อศาล เพื่อขอบารมีศาลเป็นที่พึ่ง

ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด